پیدایش نظام سرمایه داری درایالات متحده امریکا

سرمایه داری درایالات متحده امریکا درشرایط نظام مستعمراتی به پیدائی آمده واستوارگشت. بعبارت بهتراین سرمایه داری داغ استعماربرپیشانی دارد. سرمایه داری امریکا بشکل ددمنشانه ترازهرکشوردیگری نشوونما یافت.قلمروامروزی ایالات متحده درقرن شانزدهم محل سکونت نزدیک به دوملیون نفرسرخ پوست بود. بزرگترین گروه قبایل «ایروکوا» ها و«آلگونکین» ها بودند که جمعیت آنها بالغ بردوصدهزارنفرمی رسید. هندیان(سرخ پوستان) درمراحل مختلف نظام اشتراکی آغازین می زیستند. امریکای شمالی مستعمره انگلیس، فرانسه، اسپانیا وهالند بود. استعمارگران برای بومیان مرگ وویرانی به ارمغان بردند. کوچ نشینان اروپائی برای بزانودرآوردن ونابودی مردمان بومی ازهیچ وحشت وجنایتی فروگذارنکردند. برای نمونه، درسال 1703 میلادی مجلس مقنن

نیوانگلند قطعنامه ای به تصویب رساند که بنابرآن دربرابرمرده ویازنده هربومی یاسرخپوستی چهل لیره استرلینگ پرداخت می شد. هرمرد بومی اسیر105 لیره وهرزن یاکودک اسیر55 لیره ارزش داشت. ثروت دولت مردان امریکائی ازداد وستد نابرابرمیان استعمارگران اروپائی وسرخپوستان گردآمد. پوست های گران بهاء به ثمن بخس ازچنگ بومیان بدرمی آمد. بررغم ایستادگی قهرمانانه سرخپوستان، اروپائیان به یاری اسلحۀ برتر وباسودجوئی ازتفرقه بین قبایل بومی سرانجام موفق به تسخیرسرزمین امریکای شمالی شدند. استعماریاکوچ نشینی اروپائیان توأم باجنگ های شدید وطولانی بود که معمولاً به رانده شدن بیشترسرخپوستان به نواحی غربی، ضبط اراضی واموال آنها وسرانجام به نابودی ایشان می انجامید.

درمستعمرات جنوبی(کارولینای شمالی وجنوبی، جئورجیا،مریلند وورجینیا) مزارع بزرگ برده دار(plantation) پیشرفه ای وجودداشت که درآنجا توتون، ذرت، برنج، نیل، نیشکروبعدها پنبه بدست می آمد. درمزارع مزبوربردگان سیاه به کارهای طاقت فرسا اشتغال داشتند. کوشش های استعمارگران برای به بردگی کشانیدن سرخ پوستان واستفاده ازآنها بعنوان نیروی کاربه جائی نرسید اسیران سرخپوست یافرارکرده یاخود کشی می نمودند.

درسال 1775 مردم امریکا جنگ« انقلابی» برای استقلال راآغازنمودند. انگلیس درآغازجنگ به پیروزی های دست یافت. ولی سرانجام سپاهیان انگلیسی شکست خوردند. ایالات متحده امریکا ازتضاد بین انگلیس ها وسایرقدرت های اروپائی سودجست. درسال 1783 قرارداد صلحی درورسای به امضارسید که بنابرآن انگلیس استقرارایالاتت متحده امریکاراپذیرفت وسرزمین های واقع درآلگنی  ومی سی سی پی رابه آن کشورواگذارنمود. جنگ استقلال درامریکا، درواقع انقلابی بورژوائی بود. نقش اساسی دربدست آوردن پیروزی ازآن توده های مردم- کارگران، کشاورزان، خرده بورژوازی شهری، خدمتگاران اجیروبردگان سیاه پوست- بود، لیکن رهبرانقلاب بورژوازی وهدف آن سرنگونی مناسبات فئودالی تحمیلی استعمارگران انگلیسی بود. درجنگ استقلال سیاهان که نزدیک به صدهزارنفرازآنان دربحبوحۀ جنگ ازچنگ زمینداران برده دارگریخته بودند نقش برجسته ای ایفا کردند. اکثریت بزرگ سیاهان باشوروهیجان بسیارازاین جنگ استقبال نمودند. آنان به این جنگ برای رهائی ازیوغ بردگی امید بسته بودند. ولی دیری نگذشت که امیدهای آنان بربادرفت. بورژوازی امریکاوزمینداران برده داربردگی راهمچنان حفظ نمودند. ارزش مترقی جنگ استقلال دررهائی خلق امریکا ازستم استعماری ودرایجاد دولتی ملی بجای حکومت استعماری پیشین بود. جنبۀ مترقی ضداستعماری، ملی وضدفئودالی جنگ خلق امریکا درسایرکشورها تأثیرزیادی بخشید. بویژه درممالک امریکای لاتین که جنبش آزادی ملی علیه تسلط اسپانیا وپرتگال وفرانسه- که درآستانۀ انقلاب بورژوائی قرارداشت- آغازشده بود. انقلاب بورژوازی امریکا مقدمات رشد سریع ترجامعه سرمایه داری درایالات متحده امریکا رافراهم کرد. انقلاب بورژوائی ازحل بسیاری ازمسایل مربوط به تجدید سازمان بورژوا- دموکراتیک عاجزماند. مثلاً به سرخپوستان حق شهروندی داده نشد، بردگی سیاهان منسوخ نگشت واراضی تقسیم شده به قطعات بزرگ تقریباً ازقدرت خرید کوچ نشینان تهی دست خارج بود. مزارع بزرگ مبتنی برمالکیت برده داری(plantation  slavery) دست نخورده باقی ماند وسلب مالکیت ازبومیان باانقلاب بورژوائی قانونی شد.

جنگ داخلی امریکا(1861- 1865 ) : دردهۀ 1860 روابط میان ایالات صنعتی شمال وایالات برده دارجنوب بسیاروخیم گشت. تکامل ایالات شمالی درجهت صنعت وکشاورزی غیرفئودالی ومبتنی برشیوۀ کارمزدوری بود. برعکس درایالات جنوبی کشاورزی برکاربرده واراستواربود. تضادمیان بورژوازی صنعتی شمال وشمال شرقی وپلانترهای برده دارنیزتشدید شد. برده داری مانع تکامل اقتصادی ایالات جنوبی بود واین خود برحجم بازارداخلی برای صنعت شمال وشمال شرقی تأثیرمنفی داشت. سرمایه داران ایالات شمالی باکمبود شدید نیروی کار روبروبودند وبه بردگان سیاه همچون کارگران مزدورآیندۀ خود می نگریستند. به مرورزمان شیوۀ کشاورزی توأم بابرده داری دستخوش بحران عمیقی گردید. کاربرده وارمانع استقرارماشین های جدید کشاورزی بود. درخریدبرده نیزمشکلات فراوانی بوجودآمد. قیمت متوسط یک برده که درآغازقرن نزدهم 150 دلاربود درسال 1860 به دوهزاردلاررسید. بردگان می شوریدند وازمزارع بزرگ می گریختند. پلانترهای برده دارخودرا به تسلط برایالات جنوبی محدودنکرده بلکه بمنظورگسترش مزارع بزرگ خودبسوی غرب حرکت نمودند. حکومت ایالات متحده امریکا درسیاست داخلی وخارجی خود ازمنافع برده داران حمایت کرده وتجارت برده راتشویق می نمود. پلانترهای برده دارخواهان یک سیاست خارجی توسعه طلبانۀ تجاوزی بودند وازبرنامۀ ابدی ساختن برده داری دفاع می نمودند.